Amman

Hallo allemaal,

Eindelijk een berichtje van ons. Gisteravond zijn we al rond 19.25 uur aangekomen, dus iets eerder dan gepland. Het duurde een poosje om een visum te krijgen want er waren veel groepen. Bij de uitgang stond onze agent te wachten. We moesten nog even geld pinnen en toen op naar het hotel. Dit was toch nog zo'n 32 km.
We zouden de volgende dag de auto krijgen, maar de auto waarmee we naar het hotel zijn gebracht bleek onze auto te zijn. We hebben helaas weinig informatie gekregen, noch van Koning Aap, noch van de agent. Er was zelfs nog geen simpele wegenkaart bij. Vergeten...

De volgende dag wilden we op tijd weg want we hadden volgens ons een druk programma. We hadden de wekker op 08.00 uur gezet maar die wekker van ons heeft een afwijking. Daardoor werden we pas om 09.00 uur wakker. Veel te laat natuurlijk. Oh ja, en om een uur of vijf werden we al opgeroepen voor het ochtendgebed. Er staat een minaret pal naast het hotel. Goedemorgen!!
We zijn eerst naar Jerash gegaan, toen naar Umm Qais en daarna langs de Jordaanvallei weer terug. Nou, zonder wegenkaart is dit een hele tour. We hadden de Lonely Planet bij ons en daar hebben we onze info vandaan gehaald. Maar door de karige bewegwijzering en voor ons onlogische constructies hebben we al met al heel wat kilometers omgereden. Dit begon al toen we bij het hotel weggingen. De straat waar wij aan zitten is een gescheiden rijbaan. Wij moesten rechtsaf terwijl wij eigenlijk de linkerkant opmoesten. Voordat je dan in de gaten hebt hoe je aan de andere kant moet komen, ben je alweer een paar kilometer verder! Het is gelukt. Je wilt niet weten hoe ze hier soms rijden maar toch hebben we nog geen ongeluk gezien. Ze houden er allemaal rekening mee dat er zo iemand de weg op komt zetten. Bert heeft zich het (asociale) weggedrag aardig eigen gemaakt en het gaat na 1 dag al hardstikke goed. We proberen wel de heel erg drukke plaatsen te mijden en we rijden niet in het donker.

In Jerash hebben we de ruines van de oude stad bekeken. Er zaten wel een paar aardige dingen bij. Voor sommigen zijn het alleen oude stenen. In Umm Qais hebben we voornamelijk foto's gemaakt van het meer van Tiberias en Syrie. Umm Qais was vroeger de hoofdstad van het gebied daar rondom heen. Het is jammer dat ze veel rommel in die oude huisjes hebben gegooid. Het ziet er een beetje haveloos uit. Dit kan wel anders. Maar het is wel de moeite waard om die trip te maken want dat uitzicht daar is prachtig. Je kunt echt zien dat de Jordaanvallei erg vruchtbaar is. Hele grote groene gebieden. Sinds Israel en Jordanie op goede voet staan is het beheer van het water beter en kan Jordanie zoveel produceren dat ze zelfs kunnen uitvoeren naar de buurlanden. Om na deze trips weer bij het hotel terug te komen was nog een hele toer. Weer kilometers omgereden. Het probleem is dat je niet gemakkelijk aan een goede wegenkaart komt. In Nederland hebben we hem niet gevonden, maar in Jordanie is het helemaal een crime. Ze hebben hier niet zulke super tankstations waar je alles kunt krijgen. En in Amman zijn we wel boekhandels tegengekomen, maar dan op hele drukke plaatsen waar we liever niet wilden stoppen. Dit wordt dus nog wat.

Oh ja, ook nog een leuk akkefietje. We waren net bij het hotel vandaan en toen zag Bert dat de benzinemeter op empty stond. Wat een agent. Had ie wel even mogen zeggen. Wij zijn gewend dat een auto met een volle tank wordt afgeleverd, maar dat schijnt hier dus niet zo te zijn. We kregen een dejavu van de laatste dag in Zuid-Afrika toen we ook veel kilometers op reserve moesten rijden omdat er nergens een pomp te vinden was. Nou, de weg die wij vandaag zouden gaan zou ook niet bezaaid zijn met tankstations maar gelukkig, we hebben er een gevonden.

Vanavond maar even met de taxi naar Down Town Amman gegaan om toch nog wat van het centrum te zien. Daar nog even wat rondgelopen en in Restaurant Cairo (uit de LP) gegeten. Was niet bijzonder, maar wel lekker. We moesten naar de derde verdieping; de tweede verdieping is voor de mannen en de derde voor gezinnen en stellen. Toen we bij het restaurant weggingen zagen we een internetcafe en daar zitten we nu dus. We gaan zo weer met de taxi terug naar het hotel en dan maar de koffers klaarmaken voor vertrek morgen. We pakken nooit de koffer uit als we 1 of 2 dagen in een hotel zitten. Morgenavond zitten we in Dana maar voordat we daar zijn, hopen we weer heel wat gezien te hebben. Maar dat horen jullie de volgende keer.

Groetjes allemaal en tot 'horens',
Bert en Yvonne