Nou, daar zijn we dan weer.
Gisteren hebben we een druk dagje gehad. Vanuit Amman zijn we eerst naar The Baptism Site gegaan. Dit is een groot gebied waar Johannes de Doper geleefd en gewerkt heeft. We werden met een busje opgehaald van de parkeerplaats. Dit gebied heet Bethany beyond the Jordan. We stopten even bij de plek waar volgens onze gids Jezus is gedoopt. En dit was ook het gebied waar Elia naar de hemel is gegaan. Een eindje verder werden we met de gids lopend op pad gestuurd om allerlei doopplaatsen te bekijken. Ze hebben in dit gebied veel van dat soort plaatsen gevonden. De rivier de Jordaan is de grens tussen Israel en Jordanie. De Jordaan is nu nog maar een fractie van wat ie ooit is geweest. De grappigste doopplaats was waar de Jordaan erg smal was. Als je drie grote stappen nam door het water, dan was je in Israel. Aan de ene kant stond het Jordaanse leger en aan de andere kant het Israelische. De betrekkingen zijn goed tussen beide landen dus dat scheelt. Er waren een aantal mensen die grote waterflessen bij zich hadden om Jordaanwater in mee te nemen. Ze hebben nu bij de parkeerplaats van de bussen een doopplaats gemaakt voor ouderen en gehandicapten zodat die niet een hele trip hoeven te maken naar de andere doopplaatsen. Het water komt uit de Jordaan en is gezuiverd. Het echte Jordaanwater is nogal smerig.
Daarna zijn we verder gegaan naar Mount Nebo. De paus is hier ook geweest en dat willen ze weten natuurlijk. Er is een kerk met oude mozaieken en doopvonten (echte). Er was ook eentje waar je door je hurken moest wilde je kopje onder gaan, volgens mij. Verder hebben ze hier ook een soort monument wat de staf van Mozes voor moest stellen en waar een slang omheen kronkelt. Dit was toen de Israelieten weer eens mopperden en ze gebeten werden door slangen. Door naar die staf te kijken, zouden ze het overleven. Toen dus eigenlijk al een beeld van Jezus die eeuwig leven geeft voor wie in Hem gelooft. Als het helder weer is, kun je vanaf Mount Nebo Jeruzalem zien liggen. Hemelsbreed was het 46 km van Mount Nebo vandaan.
We hadden nog een lange trip voor de boeg en we moesten dus verder. Op naar Madaba waar in de St. George Church een deel van het oorspronkelijk 16x6 mtr grote mozaiek van de hele regio inclusief een stuk Israel, Libanon en Syrie ligt. Iets dergelijks hebben we volgens mij in Jeruzalem ook gezien. We hebben hier nog wat rondgelopen op zoek naar een eettentje, maar eigenlijk niets geschikts gevonden. Dan maar weer verder.
We moesten nog een heel stuk naar onze bestemming Dana. Onderweg diverse mooie landschappen, bedoeinententen en loslopende dieren gezien. Regelmatig staan er lifters langs de weg maar zodra ze zien dat je een huurauto hebt, hoeven de meesten al niet meer. Sommigen zijn niet zo gebrand op toeristen lijkt het wel. Terwijl ik toch heel 'goed' gekleed was. Ik heb zelfs een rok aangetrokken omdat mijn spijkerbroek toch echt te warm was. Dat houd ik niet vol.
Rond 18.00 uur kwamen we pas aan bij ons guesthouse. Heel erg achteraf. We kregen de suite ('no extra charge, sir) en dat was heel mooi. Anders hadden we gedeeld sanitair gehad. Nu hadden we onze eigen badkamer. Avondeten hadden we moeten reserveren maar we konden in het Dana Hotel terecht. Wij opgedoft daarheen over een akelig paadje en we zijn maar mensen achterna gelopen. Komen we in een veredelde bedoeinentent (op het platte dak) terecht waar banken staan en kleine tafeltjes. Geen idee wat ons te wachten staat dus we laten het maar op ons afkomen. Niemand die ook verteld hoe of wat en bijna niemand die Engels spreekt. We kregen eerst een kop soep met kerrie erin. Smaakte prima. Toen kwam een schaal met rijst en kip. Nou, dat smaakte prima. Je kreeg ook geen drinken (moest je waarschijnlijk zelf halen, maar ja dat wisten wij niet). Toen maar afgerekend en terug naar ons guesthouse want in het dorpje zelf is niets te beleven. Dit is echt een plek voor wandelaars want het Dana Nature Reserve is vlakbij. We dachten in het hotel nog wat drinken te kunnen halen, maar helaas. Ze hebben daar alleen koffie, thee en water. Had Koning Aap wel even mogen vertellen. We hadden de hele dag grotendeels op water geleefd dus dan wil je 's avonds wel wat anders (cola/cola light bijvoorbeeld). Toen maar naar de kamer en nog wat gelezen.
Vanmorgen ontbijten. We hadden wat langer willen slapen omdat we al 2 drukke dagen achter de rug hebben, maar helaas. Half negen, uiterlijk negen uur ontbijten. 's Ochtends is het de mooiste tijd en dan moet je vroeg op. Dat zei de eigenaar. Nou, als wij naar Petra gaan moeten we ook erg vroeg op dus daar hadden we nu even geen trek in. Maar we waren er op tijd uit. Het eten was ook bijzonder. De platte broden, jam, boter, yoghurt, kaas, olijven en koffie of thee. Naast Yvonne zat een gids en die vertelde dat hij twee dagen geleden alleen maar Nederlanders in Petra had gezien. Of ik dit moet geloven weet ik niet. Maar de Nederlanders schijnen Jordanie wel gevonden te hebben. De meeste toeristen zijn Frans en Duits.
We zitten nu in Wadi Mousa (Mozes' rivier) te internetten. We zijn al even bij het visitor's centre bij Petra geweest zodat we morgen alleen nog maar een ticket hoeven te kopen. De plattegrond in de LP en het kaartje dat we hebben gekregen zou voldoende moeten zijn. Wij gaan geen echte trektochten maken want dat kan mijn knie niet aan. Misschien dat we nog op een paard, ezel of kameel een tochtje gaan maken maar dat zien we nog wel.
Het is hier aardig op temperatuur, een graadje of dertig. Wij zijn verder goed gezond, het rijden gaat prima en verder hebben wij niets bijzonders meer te melden. We gaan nu nog even wat eten en dan maar naar ons hotel, Al Anbat I; dit hotel zijn we al tegengekomen toen we naar het centrum gingen; het hotel ligt zo'n drie km uit het centrum.
Goed, dit was het eerst weer. Allemaal de hartelijke groeten en tot de volgende keer.
Bert en Yvonne
